Autarkie in de bouw
Zelfvoorzienendheid heeft nooit een grote rol gespeeld in de bouw. De mens was in zijn tijd al blij met het verdwijnen van een beerput door het plaatsen van een centraal rioolstelsel of het branden van een lamp in de avond dankzij de elektraleidingen die nieuw gelegd waren. Hoe goed de gevolgen voor de mens ook waren in de zin van comfort, zaten er nadelen aan deze manier van denken. De gevolgen voor de natuur waren namelijk minder goed en dat zou op langere termijn ook invloed hebben op de mens, omdat centrale systemen grotendeels afhankelijk zijn van fossiele brandstoffen. Deze zijn op een gegeven moment uitgeput, waardoor de natuurlijke cyclus van het aanmaken van deze stoffen op grote schaal verstoord is. De CO2 die vrijkomt bij het verwerken van deze stoffen is ook een belangrijke reden voor het verstoren van de natuurlijke cyclussen.
Diagram: CO2-emissie in de gebruiksfase van gebouwen. Dit is een aanzienlijk groot aandeel van het totaal.
Vervuiling van het milieu en verstoring van natuurlijke cyclussen komt in verschillende vormen voor in de bouw. Dit valt te verdelen in drie hoofdgroepen, namelijk:
• Uitputting van bronnen
• Aantasting van de menselijke gezondheid
• Aantasting van het ecosysteem
Hoewel er een verdeling zit in deze hoofdgroepen zijn ze van sterke invloed op elkaar. De onderverdeling kan gezien worden als een chronologische groepering. Het is namelijk zo dat uitputting van bronnen het evenwicht van het ecosysteem verstoort. Terwijl dat het eerste gevolg is van het afnemen van de bronnen zorgt het voor afstoting van CO2 tijdens de verwerking. Dit is een tweede gevolg van het afnemen van deze bronnen. Het afgestote CO2 veroorzaakt vervuiling van de lucht dat weer invloed heeft op de gezondheid van de mens. Hieruit kunnen we concluderen dat de drie hoofdgroepen geschematiseerd kunnen worden in de vorm van een driehoek waarbij de relatie tussen elkaar wordt weergegeven.
Het gebruik van de centrale voorzieningen in de bouw valt te splitsen in twee delen. Het eerste deel is het gebruik van de centrale voorzieningen tijdens de bouwfase en het tweede deel is het gebruiken van de centrale voorzieningen tijdens de gebruiksfase. De onderverdeling hierin kan ook gemaakt worden op basis van tijdelijkheid en permanentie. Maar dit geldt dan alleen wanneer men dit fenomeen bekijkt voor één project, want wanneer een gebouw opgeleverd is worden de tijdelijke voorzieningen naar een ander project verplaatst. Daar wordt weer gebruik gemaakt van de centrale voorzieningen waardoor dit ook leidt tot permanentie van het energieverbruik op basis van fossiele brandstoffen. Er wordt op verschillende manieren gebruik gemaakt van centrale voorzieningen in de bouw die allen een apart effect hebben op natuurlijke cyclussen.
Enkele voorbeelden van deze effecten zijn:
In de bouwfase
• Vrijkomen van bouw- en sloopafval
• Emissie van VOF(vluchtige organische stoffen) bij het toepassen van verf en lijm
• Verbruik van energie en leidingwater
In de gebruiksfase
• Verontreiniging van water
• Verdroging ondergrond
• Luchtvervuiling ( meestal uitstoot van CO2 door utiliteitsgebouwen)
Deze effecten op natuurlijke processen kunnen voorkomen worden. In dit geval wordt dit toegespitst op de gebruiksfase van een gebouw, want deze heeft een permanentie in zijn energieverbruik. Er kan een balans worden bereikt tussen het gebouw en het milieu waardoor natuurlijke processen onverstoord hun gang kunnen gaan. Hierbij gaat het voornamelijk om de zelfvoorzienendheid van de Green Unit. Hierdoor is er geen noodzaak naar een vaste verbinding met de grond. Dit brengt een groot voordeel met zich mee, namelijk de verplaatsbaarheid van het object. Er zijn een aantal aspecten noodzakelijk om zelfvoorzienendheid van het object te verkrijgen. Dit betrekt vooral het installatiegedeelte van een gebouw maar heeft zeker ook te maken met een duurzaam materiaalgebruik.
Bron afbeelding: duurzaamthuis.nl
Bron diagram: https://www.emissieregistratie.nl/
Tags: ExtraRuimte, ´tNieuweWerken